Ουκρανός ιστορικός και θρησκειολόγος, εξέχον πολιτιστικό και δημόσιο πρόσωπο με πολυδιάστατη ακαδημαϊκή δραστηριότητα. Είναι κάτοχος διδακτορικού στη Φιλοσοφία και Θεολογία (ThDr), κατέχει επίσης τον τίτλο του επίτιμου ιστορικού της Ουκρανίας.
Ως διευθυντής του Διεθνούς Ινστιτούτου Κληρονομιάς του Άθω και επισκέπτης υπότροφος στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο S. Shumylo συνεχίζει να ερευνά θέματα που άπτονται της ιστορίας και του πολιτισμού. Επιπλέον, είναι ενεργός ερευνητής στο Ινστιτούτο Ιστορίας της Ουκρανίας, στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών της Ουκρανίας. Συμμετέχει ως συνπρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής για την Εκκλησιαστική Ιστορία στη Διεθνή Ορθόδοξη Θεολογική Ένωση (IOTA) στις ΗΠΑ, ενώ κατέχει θέσεις αναπληρωτή προέδρου σε διάφορους οργανισμούς στο Τσερνίχιβ, συμπεριλαμβανομένης της Ένωσης Συμμετεχόντων στον Αγώνα για την Ανεξαρτησία της Ουκρανίας τον 20ο αιώνα και της Ένωσης Βετεράνων της Ουκρανικής Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ελσίνκι.
Ο S. Shumylo είναι συγγραφέας δέκα βιβλίων και πάνω από 100 επιστημονικών άρθρων που καλύπτουν θέματα όπως η ιστορία του Άθω, η ορθόδοξη αντίσταση στην ΕΣΣΔ, η ιστορία της Ορθοδοξίας κατά την περίοδο του Χετμανάτου και η πρώιμη ιστορία της Ορθοδοξίας των Ρως του Κιέβου. Επιπλέον, έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα στα μέσα ενημέρωσης σχετικά με την ιστορία, τη θρησκεία, τον πολιτισμό και την πολιτική.
Εάν η Ρωσική Ομοσπονδία επιθυμεί να διεκδικήσει την Κριμαία, θα πρέπει πρώτα να επιστρέψει στην Ουκρανία τα εθνικά της εδάφη που έχουν αποσπαστεί – συγκεκριμένα, την περιφέρεια του Μπέλγκοροντ και τμήματα των περιφερειών Κουρσκ, Μπριάνσκ, Βορόνεζ και Ροστόφ.
Στις 25 Φεβρουαρίου 1919, κατόπιν επιμονής της Μόσχας, τέσσερις βόρειες περιοχές της επαρχίας Τσερνίγιβ (Starodubsk, Surazh, Mhlynsk και Novozybkiv) μεταβιβάστηκαν στην Ρώσικη Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία (ΡΣΟΣΔ). Επιπλέον, οι επαρχίες του Μπέλγκοροντ και του Χραϊβόρον, οι οποίες ήταν κατοικημένες από εθνοτικά Ουκρανούς, αποσπάστηκαν από την Ουκρανική Ε.Σ.Σ.Δ. και μεταφέρθηκαν στη ΡΣΟΣΔ. Από τον Απρίλιο του 1918, αυτές οι επαρχίες ανήκαν στο Ουκρανικό Κράτος του Χετμάν Πάβλο Σκοροπάντσκι, και μετά την ανατροπή του εντάχθηκαν στην Ουκρανική Λαϊκή Δημοκρατία (ΟΛΔ). Μετά την κατάληψη της περιοχής από τον Κόκκινο Στρατό, ανήκαν διοικητικά στην Ουκρανική Ε.Σ.Σ.Δ., μέχρι που το 1919 κατόπιν επιμονής της Μόσχας μεταβιβάστηκαν στην ΡΣΟΣΔ.
Αργότερα, τον Αύγουστο του 1924, τμήματα των περιφερειών Shakhtyn και Taganrog της επαρχίας Ντονέτσκ της Ουκρανικής Ε.Σ.Σ.Δ. μεταβιβάστηκαν επίσης στη ΡΣΟΣΔ. Έτσι, η Ρωσία απέσπασε ολόκληρη την περιφέρεια του Μπέλγκοροντ και τμήματα των περιφερειών Μπριάνσκ, Κουρσκ, Βορόνεζ και Ροστόφ. Αυτά ήταν ιστορικά και εθνικά ουκρανικά εδάφη, με πληθυσμό που παραδοσιακά μιλούσε ουκρανικά. Για τη βίαιη ρωσοποίηση αυτών των εδαφών χρειάστηκαν αρκετές δεκαετίες, για να μην αναφέρουμε άλλα ουκρανικά εθνικά εδάφη εντός της Ρωσίας, όπως το Κουμπάν, η περιοχή του Κρασνοντάρ, το «Zelenyi Klyn» στην Άπω Ανατολή κ.λπ.
Τα τελικά ρωσοουκρανικά σύνορα καθορίστηκαν τη δεκαετία του 1950, όταν η ΡΣΟΣΔ μεταβίβασε την Κριμαία στην Ουκρανική Ε.Σ.Σ.Δ. Αν και η σύγχρονη ρωσική προπαγάνδα προωθεί τον μύθο ότι ο Χρουστσόφ “αυτοπροσώπως χάρισε” την Κριμαία στην Ουκρανία το 1954. Τα πρακτικά της συνεδρίασης του Προεδρείου του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ από 19 Φεβρουαρίου 1954 δείχνουν ότι αυτή ήταν μια συλλογική απόφαση, βασισμένη σε γεωγραφικούς και οικονομικούς λόγους:
«Η περιοχή της Κριμαίας, όπως είναι γνωστό, καταλαμβάνει ολόκληρη τη χερσόνησο της Κριμαίας και γειτνιάζει γεωγραφικά με την Ουκρανική Δημοκρατία, αποτελώντας φυσική προέκταση της νότιας στέπας της Ουκρανίας. Η οικονομία της περιοχής της Κριμαίας είναι στενά συνδεδεμένη με την οικονομία της Ουκρανικής ΣΣΔ. Για γεωγραφικούς και οικονομικούς λόγους, η μεταβίβαση της περιφέρειας της Κριμαίας στην αδελφική Ουκρανική Δημοκρατία είναι σκόπιμη και προς το γενικό συμφέρον του Σοβιετικού κράτους /…/ Λαμβάνοντας υπόψη την κοινή οικονομία, την εδαφική εγγύτητα και τους στενούς οικονομικούς και πολιτιστικούς δεσμούς μεταξύ της περιφέρειας της Κριμαίας και της Ουκρανικής ΣΣΔ, το Προεδρείο του Ανώτατου Σοβιέτ της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών αποφασίζει:
Να εγκρίνει την κοινή εισήγηση του Προεδρείου του Ανώτατου Σοβιέτ της RSFSR και του Προεδρείου του Ανώτατου Σοβιέτ της Ουκρανικής ΣΣΔ σχετικά με τη μεταφορά της περιοχής της Κριμαίας από τη Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία στην Ουκρανική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία».
Στην πραγματικότητα, η μεταπολεμική Κριμαία ήταν οικονομικά υποανάπτυκτη και χρειάζονταν πόρους για την ανασυγκρότηση και εφοδιασμό της. Ή ευθύνη αυτή μετατέθηκε στην Ουκρανία, η οποία ανέλαβε το βάρος χρησιμοποιώντας τους δικούς της πόρους.
Τώρα, οι δημαγωγοί και τυχοδιώκτες του Κρεμλίνου επιχειρούν να ξαναχαράξουν τον χάρτη της Ευρώπης, καταπατώντας τα διεθνώς αναγνωρισμένα κυρίαρχα εδάφη και σύνορα άλλων κρατών. Εάν η Ρωσία του Πούτιν αμφισβητεί τα νομικά έγγραφα της ΕΣΣΔ, πρέπει να αποχωρήσει από τους διεθνείς οργανισμούς που εντάχθηκε ως διάδοχος του σοβιετικού καθεστώτος.
Ωστόσο, πριν κάνει οποιαδήποτε διεκδίκηση, η Ρωσία πρέπει να αποδώσει στην Ουκρανία τα ιστορικά και εθνικά εδάφη που έχει κατασχέσει. Αργά ή γρήγορα, αυτό θα συμβεί. Αν το Κρεμλίνο τολμήσει να ανοίξει αυτό το κουτί της Πανδώρας, η κατάσταση θα του γυρίσει μπούμερανγκ και θα είναι αδύνατο να σταματήσει.
Η Ρωσική Ομοσπονδία είναι μια τεχνητή νεοϊμπεριαλιστική οντότητα που είναι καταδικασμένη να διαλυθεί σε ανεξάρτητα κράτη. Οι υποδουλωμένοι λαοί πρέπει να αποκτήσουν την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους, και θα γίνουμε μάρτυρες αυτής της ιστορικής αλλαγής.
Για τη δική σας και τη δική μας ελευθερία!
28.02.2024