Συζήτηση με τον Oleh Medunytsia, επικεφαλής της Οργάνωσης των Ουκρανών Εθνικιστών OUN (r) (ή (b) επαναστατική ή του Μπαντέρα). Για τις τρέχουσες δραστηριότητες της OUN, την ανασυγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Μπλοκ των Λαών και τον αιώνιο αγώνα για το Oυκρανικό Kράτος.

 

Ας μιλήσουμε λίγο για την ιστορία. Οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν την OUN με το δυτικό τμήμα της χώρας μας. Εσείς, με καταγωγή από το Sumy, γίνατε ηγέτης της OUN (b) το 2022. Μπορείτε να μας πείτε πότε ακριβώς ενταχθήκατε στην OUN και τι σας οδήγησε σε αυτή την πορεία;

Η ευρέως διαδεδομένη αντίληψη ότι το ουκρανικό εθνικιστικό κίνημα έχει αποκλειστικά δυτικοουκρανικές ρίζες είναι απλώς ένας μύθος της σοβιετικής προπαγάνδας. Ιστορικές πηγές και μελέτες του ουκρανικού απελευθερωτικού κινήματος επιβεβαιώνουν ότι οι εθνικιστικές ιδέες αναπτύσσονταν ενεργά τόσο στο κεντρικό όσο και στο ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας. Υπάρχει εδώ μια ιστορική συνέχεια. Για παράδειγμα, στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, το Sumy, κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, δρούσε στην παρανομία μια αντιστασιακή ηγεσία της OUN. Το 1943, σχεδόν 60 μέλη αυτής της οργάνωσης εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς.

Αξίζει επίσης να αναφέρουμε τις κινητές ομάδες, καθώς και πολλούς ανθρώπους από την ανατολική και κεντρική Ουκρανία, οι οποίοι κατά τη διάρκεια του πολέμου βρέθηκαν στη δυτική Ουκρανία ή στην προσφυγιά και έγιναν μέλη της OUN. Μεταξύ αυτών είναι, για παράδειγμα, ο συμπατριώτης μου Leonid Poltava από το Romny, καθώς και ο Fedir Vovk, ο οποίος διετέλεσε αναπληρωτής επικεφαλής της ηγεσίας της OUN.

Είναι, λοιπόν, απολύτως φυσικό ότι αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης (και μάλιστα λίγο νωρίτερα) άρχισε να σχηματίζεται ένα εθνικιστικό κέντρο στη βορειοανατολική Ουκρανία. Είμαι μέλος της οργάνωσης από τη δεκαετία του 1990 και με έχει μυήσει προσωπικά η Slava Stetsko. Πριν από αυτό, ήμουν επικεφαλής του Εθνικιστικού Κογκρέσου Νεολαίας, οπότε ήμουν ήδη γνωστός στο περιβάλλον μας. Συνεπώς, δεν είναι καθόλου παράξενο που εκλέχθηκα στη θέση του επικεφαλής της ηγεσίας.

Πώς αντέδρασε στην επιλογή σας το περιβάλλον σας — η οικογένεια, οι φίλοι και οι συμπολίτες σας στο Sumy;

Στην πραγματικότητα, συμμετέχω στο οργανωμένο εθνικιστικό κίνημα εδώ και πολύ καιρό, οπότε το περιβάλλον μου έχει διαμορφωθεί ανάλογα με τις δραστηριότητές μου. Αρχικά, ήμουν ενεργός ακτιβιστής και μέλος της Ένωσης Ουκρανικής Νεολαίας της περιοχής του Sumy. Στη συνέχεια, ανέλαβα επικεφαλής της περιφερειακής οργάνωσης του Κογκρέσου Ουκρανών Εθνικιστών, υπήρξα βουλευτής τόσο στο δημοτικό όσο και στο περιφερειακό συμβούλιο, και δύο φορές εκλέχθηκα στη Verkhovna Rada (Η Βουλή της Ουκρανικής Δημοκρατίας – Σημ. μεταφρ.). Συνεπώς, η κοινωνική μου άποψη ήταν πάντα αυτή του Ουκρανού εθνικιστή σε όλα τα θέματα. Το γεγονός ότι έγινα επικεφαλής της ηγεσίας της OUN δεν αποτέλεσε έκπληξη για το περιβάλλον μου.

Το Sumy είχε ανέκαθεν ισχυρές φιλο-ουκρανικές πολιτικές δυνάμεις. Δεν υπήρξαν ποτέ εκδηλώσεις του «ρωσικού κόσμου» ή προσπάθειες δημιουργίας φιλορωσικών πολιτικών κινημάτων, παρά την εγγύτητα στα σύνορα — μόλις 30 χιλιόμετρα μακριά. Η πόλη είχε πάντα ένα ισχυρό φιλο-ουκρανικό δυναμικό, τόσο ανάμεσα στον πληθυσμό όσο και στις τοπικές πολιτικές ελίτ.

Ιδρύσατε την Ένωση Ουκρανικής Νεολαίας “Sumschyna” σε αρκετά νεαρή ηλικία, οργανώσατε και ηγηθήκατε πολλών εκπαιδευτικών και διαπαιδαγωγικών εκδηλώσεων. Οι νέοι έπαιζαν πάντα σημαντικό ρόλο στον αγώνα για την ουκρανική κρατική υπόσταση. Τι μπορείτε να πείτε για τη σημερινή νεολαία και τη στάση της απέναντι στο ουκρανικό κράτος, ειδικά σε έναν κόσμο χωρίς σύνορα, όπου η πρόσβαση σε πληροφορίες και εμπειρίες από γειτονικές χώρες είναι άμεση μέσω ταξιδιών και επικοινωνίας;

Είμαι υπερήφανος για τους νέους μας, ειδικά για εκείνους που βρίσκονται κοντά στην οργάνωσή μας, όπως στην Εθνική Προσκοπική Οργάνωση “Plast”, στο Εθνικιστικό Συνέδριο Νέων και στην Ένωση Ουκρανικής Νεολαίας (SUM). Πράγματι, κι εγώ ξεκίνησα ως νεαρός ακτιβιστής, και αυτή η δραστηριότητα μου άνοιξε το δρόμο για να μπω στην πολιτική.

Συναντώ συχνά νέους ανθρώπους και πάντα τους ενθαρρύνω να μαθαίνουν, να εξελίσσονται και να γίνονται επιτυχημένοι. Η σημερινή ουκρανική νεολαία, που μεγαλώνει με φόντο τον ολοκληρωτικό ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, είναι πατριωτική και συνειδητοποιημένη. Δεν χρειάζεται πλέον να τους εξηγήσουμε ποιος είναι ο εχθρός και γιατί είναι εχθρός· δεν χρειάζεται να τους μιλήσουμε για την ιστορία του απελευθερωτικού μας αγώνα — συμμετέχουν ήδη σε αυτόν. Βρίσκονται στο μέτωπο, στα μετόπισθεν, συμμετέχουν εθελοντικά — αυτή η γενιά διαμορφώνεται άμεσα μέσα από την εμπειρία αυτού του αγώνα.

Πιστεύω ότι ο πόλεμος έχει λειτουργήσει ως καταλύτης για την αποκρυστάλλωση του ουκρανικού έθνους, και αυτή η διαδικασία είναι ιδιαίτερα εμφανής στους νέους. Οι μελλοντικές γενιές των Ουκρανών θα είναι εντελώς διαφορετικές, καθώς ήδη κατανοούν τις πραγματικές αξίες, τα εθνικά συμφέροντα και αντιλαμβάνονται ότι το μέλλον της Ουκρανίας είναι συνδεδεμένο με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το στρατιωτικό μπλοκ του ΝΑΤΟ. Έχουν πλήρη επίγνωση της ανάγκης να οικοδομηθεί μια φιλελεύθερη οικονομία της αγοράς, όπως εκείνη του πολιτισμένου κόσμου. Παλαιότερα, έπρεπε να τους πείσουμε για αυτά τα ζητήματα, αλλά όχι πια – όλοι κατανοούν ξεκάθαρα ποιος είναι ο εχθρός και τι πρέπει να γίνει για το μέλλον της Ουκρανίας και των επόμενων γενεών των Ουκρανών.

Οι στόχοι και οι αξίες της OUN, που αποσκοπούν στην προστασία των συμφερόντων του ουκρανικού έθνους και στην οικοδόμηση του ουκρανικού κράτους, παρέμειναν αμετάβλητοι καθ’ όλη τη διάρκεια της ύπαρξής της. Έχουν προκύψει νέες προκλήσεις στην εποχή μας, με φόντο τον μεγάλο πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας; Ποιος είναι ο κύριος άξονας των δραστηριοτήτων της OUN σήμερα;

Η οργάνωσή μας ήταν από τις πρώτες που διακήρυξαν έναν ασυμβίβαστο αγώνα για τη δημιουργία του ουκρανικού κράτους. Η λογική των ιδρυτών της OUN ήταν απλή: μόνο μέσα στο δικό του κράτος το ουκρανικό έθνος έχει την ευκαιρία να επιβιώσει, να αναπτυχθεί και να ευημερήσει. Ως εκ τούτου, μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας το 1991, η OUN έγινε υποστηρικτική δύναμη των κρατικών μηχανισμών που διασφαλίζουν τη λειτουργία της Ουκρανίας ως κράτους.

“…μόνο μέσα στο δικό του κράτος το ουκρανικό έθνος έχει την ευκαιρία να επιβιώσει, να αναπτυχθεί και να ευημερήσει”

Αν τον περασμένο αιώνα η Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών ήταν τα πάντα για τον ουκρανικό λαό — ένας στρατός, μια τράπεζα, ένα κέντρο λήψης πολιτικών αποφάσεων — σήμερα ο ρόλος μας είναι διαφορετικός. Βοηθάμε το ουκρανικό κράτος να ενισχυθεί, και στο πλαίσιο της μεγάλης κλίμακας επίθεσης από τη Ρωσική Ομοσπονδία, συνεργαζόμαστε με τις κρατικές αρχές και τις Ένοπλες Δυνάμεις για να βοηθήσουμε το κράτος να νικήσει τον επιτιθέμενο.

Έχουμε ορισμένα σημαντικά έργα. Ένα από αυτά είναι το Αντιιμπεριαλιστικό Μπλοκ των Λαών, το οποίο έχει ως στόχο να ενώσει τους λαούς που έχουν υποδουλωθεί από τη Ρωσία, για να εξεγερθούν και να καταστρέψουν τη Ρωσική Αυτοκρατορία εκ των έσω. Έχουμε επίσης ενεργοποιήσει το Ουκρανικό Ταμείο Άμυνας, το οποίο παρέχει στα μέλη μας που βρίσκονται σε εμπόλεμη ζώνη πρόσθετο εξοπλισμό για την επιτυχή εκτέλεση των αμυντικών τους καθηκόντων.

Παίζουμε τον ρόλο ενός ιδεολογικού πυλώνα σε αυτόν τον αγώνα.

Οι εκπαιδευτικές και ιδεολογικές μας δομές λειτουργούν ενεργά. Έχουμε επανεκδώσει σχεδόν όλους τους κλασικούς του ουκρανικού εθνικισμού και συνεχίζουμε να εκδίδουμε και να διαδίδουμε τις ιδέες μας, ειδικά μεταξύ των στρατιωτικών. Κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να ενισχύσουμε την αντίσταση στον επιτιθέμενο και να φέρουμε πιο κοντά τη νίκη μας.

Ποιες εργασίες γίνονται σήμερα από την OUN και το Αντιιμπεριαλιστικό Μπλοκ των Λαών μεταξύ των δυτικών χωρών για να δείξουν την πραγματική φύση της Ρωσίας και τη σημασία της πλήρους κατάρρευσής της;

Αρχικά, αξίζει να υπενθυμίσουμε την ιστορία του Αντιιμπεριαλιστικού Μπλοκ των Λαών (ABN). Ο προκάτοχός του, το Αντιμπολσεβίκικο Μπλοκ των Λαών, ιδρύθηκε το 1943, όταν η Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών στα εδάφη που απελευθερώθηκαν από τη γερμανική και τη σοβιετική κατοχή συγκέντρωσε εκπροσώπους των λαών που είχαν υποδουλωθεί από τον ιμπεριαλισμό. Συμμετείχαν στον ένοπλο αγώνα τόσο κατά των Ναζί όσο και κατά των κομμουνιστών. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Αντιμπολσεβίκικο Μπλοκ μετατράπηκε στο μεγαλύτερο αντικομμουνιστικό κίνημα στον κόσμο, ενώνοντας εκπροσώπους των λαών που είχαν υποδουλωθεί από τον ολοκληρωτισμό και τον κομμουνισμό. Το κίνημα αυτό συνέβαλε σημαντικά στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και στην εμφάνιση νέων ανεξάρτητων κρατών.

Με την έναρξη της μεγάλης κλίμακας επίθεσης της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, το Αντιμπολσεβίκικο Μπλοκ των Λαών αναδιαμορφώθηκε σε Αντιιμπεριαλιστικό Μπλοκ των Λαών. Βλέπουμε ότι σήμερα οι λαοί που έχουν υποδουλωθεί από τη Ρωσία χρησιμοποιούνται ως «κρέας για τα κανόνια» στην επιθετικότητα της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Οι εκπρόσωποι αυτών των λαών πεθαίνουν πολύ πιο συχνά από τους εθνοτικούς Ρώσους. Προσπαθούμε να τους μεταφέρουμε ότι αυτός ο πόλεμος είναι ένας πόλεμος επίθεσης, που δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Δεν ωφελεί τους Μπουριάτους, τους Γιακούτους, τους Τουβανούς, τους Καλμίκους, τους Μπασκίρηδες, τους Τατάρους, τους Καυκάσιους και άλλους λαούς που βρίσκονται υπό ρωσική κυριαρχία. Οι γιοι τους πεθαίνουν στην Ουκρανία για χάρη των αυτοκρατορικών φιλοδοξιών του Κρεμλίνου.

Έχουμε δημιουργήσει ένα δίκτυο διεθνών επαφών και έχουμε επαναφέρει τη λειτουργία της ιστοσελίδας μας, abn.org.ua, η οποία έχει γίνει η κύρια πηγή πληροφόρησης για θέματα που αφορούν τη Ρωσική Ομοσπονδία. Ιδρύσαμε επίσης το Πανεπιστήμιο των Ελεύθερων Λαών στο πλαίσιο του ABN, όπου εκπρόσωποι λαών που έχουν υποδουλωθεί από τη Ρωσία μπορούν να μάθουν πώς να οικοδομήσουν τα δικά τους κράτη και πώς να αντιμετωπίσουν τον επιτιθέμενο. Στις τρέχουσες δραστηριότητες της OUN, το ABN διαδραματίζει ηγετικό ρόλο, ειδικά στη διάδοση των ιδεών μας και στην κινητοποίηση της παγκόσμιας υποστήριξης για την απελευθέρωση των υπόδουλων λαών και την κατάρρευση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.

The international human rights project “Putin’s Real Prisoners. Political prisoners of enslaved nations”

Τι πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξουν οι Ουκρανοί στη συνείδησή τους για να νιώσουν επιτέλους ελεύθεροι άνθρωποι και να ζήσουν σε μια ενωμένη και ευημερούσα χώρα;

Επί του παρόντος, το κύριο μέλημα που αντιμετωπίζει το ουκρανικό κράτος και το έθνος είναι να αντέξει σε αυτόν τον αγώνα, να κερδίσει τον πόλεμο και να απελευθερώσει τα κατεχόμενα εδάφη. Η ρωσική επιθετικότητα έχει γίνει ένας ισχυρός ενοποιητικός παράγοντας. Έχει ενώσει τους Ουκρανούς γύρω από την ιδέα της κρατικής υπόστασης, και

τώρα όλοι στη χώρα κατανοούν σαφώς ποιος είναι ο εχθρός και ποιοι είναι οι πραγματικοί φίλοι και σύμμαχοι.

Αυτή η μαζική συνειδητοποίηση των εθνικών συμφερόντων, που προέκυψε κατά τη διάρκεια της πλήρους επιθετικότητας, θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για τη μελλοντική ανάπτυξη της Ουκρανίας. Η πολιτική ηγεσία της χώρας πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτή τη μοναδική στιγμή μετά τη νίκη για να ανοικοδομήσει γρήγορα το κράτος, να ενσωματωθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, και να διασφαλίσει ότι η Ουκρανία θα γίνει ένα ισχυρό, πολιτισμένο και οικονομικά ανεπτυγμένο έθνος στην ευρωπαϊκή κοινότητα.

Συζητούσε η Ολένα Κοβάλ.

Μετάφραση της Γαλήνης Μασλιούκ.