Ο Dmytro Drozdovskyi (Ντμιτρό Ντροζντόβσκιϋ) (γεν. 1987) είναι Ουκρανός λογοτέχνης, διδάκτωρ φιλολογίας, και αρχισυντάκτης του αρχαιότερου ουκρανικού περιοδικού ξένης λογοτεχνίας “Βσέσβιτ” («Всесвіт»). Έχει συνεργαστεί με διάφορους λογοτεχνικούς φορείς, ενώ δραστηριοποιείται ενεργά στο Κίεβο.

 

Ο Dmytro Drozdovskyi τονίζει τη σημασία της συνεργασίας και της αλληλεγγύης, τόσο στο εσωτερικό όσο και στη διασπορά, μιλάει για τη διάδοση του ουκρανικού πολιτισμού παγκοσμίως.

Οι πρώτες ώρες της εισβολής:

«Ξημερώματα, στις 4 π.μ., μόλις είχα επιστρέψει σπίτι. Είχαμε συγκεντρωθεί στο θέατρο “Σουζίρια”, γνωρίζοντας ότι η εισβολή ήταν κοντά. Τα σουπερμάρκετ γεμάτα πανικοβλητους ανθρώπους, οι κάρτες δεν λειτουργούσαν, ενώ στην παλιά περιοχή του Κιέβου, Ποντίλ, σημειώνονταν μάχες. Οι πρώτες μέρες άφησαν ανεξίτηλες εικόνες».

Για τον ρόλο της τέχνης στον πόλεμο:

«Το θέατρο “Σουζίρια” έγινε οχυρό και έδινε δύναμη να συνεχίσουμε. Συμμετείχα στο πρόγραμμα “Πληροφοριακή Άμυνα της Ουκρανίας”, μεταφράζοντας καθημερινά για το Υπουργείο Άμυνας. Η τέχνη έσωζε ψυχές».

Για τη διεθνή υποστήριξη:

«Ο νομπελίστας Μάριο Βάργκας Λιόσα υπήρξε υποστηρικτής μας. Επίσης, Πολωνοί και άλλοι Ευρωπαίοι λογοτέχνες εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους. Η διεθνής ενότητα είναι σημαντική».

Περί ηθικής:

«Η ηθική της ειρήνης δεν μπορεί να συγκριθεί με την ηθική του πολέμου. Οι άνθρωποι στο μέτωπο είναι η προσωποποίηση της νέας, αληθινής ηθικής».

Για τη σημασία της λογοτεχνίας:

«Η γλώσσα μας πρέπει να γίνει πιο ζωντανή και άμεση, όπως αυτή του Προέδρου μας. Οι δημιουργοί πρέπει να βρουν νέους τρόπους αφήγησης».

 

Από τη σύνταξη του Αγγελιαφόρου: Η συνέντευξη του Dmytro Drozdovskyi είναι δυναμική και πολύτιμη, όχι μόνο για την παρουσίαση της εμπειρίας του, αλλά και για την ευρύτερη κατανόηση της επίδρασης του πολέμου στον πολιτισμό και την κοινωνία. Με έναν ισχυρό και πολυεπίπεδο τρόπο, συνδυάζει προσωπικές εμπειρίες, φιλοσοφικές σκέψεις και κοινωνικά μηνύματα.

Η αφήγηση διατηρεί έναν προσωπικό τόνο, αποκαλύπτοντας τις σκέψεις και τα συναισθήματα κατά τη διάρκεια κρίσιμων στιγμών. Αυτό δίνει στο κείμενο μια αίσθηση αυθεντικότητας. Ο ρόλος του θεάτρου «Σουζίρια» ως οχυρού και πηγή δύναμης είναι ισχυρός και συγκινητικός. Ενσωματώνει την ιδέα ότι η τέχνη μπορεί να προσφέρει ελπίδα και να γίνει όπλο κατά της απελπισίας.

Η συνέντευξη λειτουργεί και ως ντοκουμέντο, παρουσιάζοντας γεγονότα και την απήχηση τους στο διεθνές κοινό. Η αναφορά στις δράσεις διεθνών λογοτεχνών ενισχύει τη σύνδεση της Ουκρανίας με τον κόσμο.

Τέλος οι στοχασμοί του επιστήμονα για τη νέα ηθική που γεννιέται μέσα από τον πόλεμο είναι ενδιαφέροντες και σίγουρα ανοίγουν χώρο για συζήτηση.

Απόδοση στα ελληνικά από τη Γαλήνη Μασλιούκ.

Ολόκληρη η συνέντευξη στα ουκρανικά: Науковець Дмитро Дроздовський: Форпост у театрі «Сузір’я» рятував і давав сили боротися проти рашизму