Το 1954, ο Stepan Bandera, ιδεολόγος και θεωρητικός του ουκρανικού εθνικιστικού κινήματος, που ζούσε στην εξορία με ψευδώνυμο, έδωσε συνέντευξη σε γερμανικό ραδιοφωνικό σταθμό. Στη συνέντευξή του, μίλησε για τον αγώνα των Ουκρανών μελών της οργάνωσής του κατά του μπολσεβίκικου καθεστώτος και απάντησε στις ερωτήσεις του Γερμανού δημοσιογράφου Hoppe.
Stepan Bandera:
“Το ουκρανικό εθνικιστικό κίνημα δεν έχει καμία σχέση με τον ναζισμό, τον φασισμό ή τον εθνικοσοσιαλισμό. Ο ουκρανικός εθνικισμός αγωνίζεται ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον ολοκληρωτισμό, τον ρατσισμό και κάθε μορφή δικτατορίας και βίας”.
Δημοσιογράφος Hoppe: “Μπροστά μου κάθεται ένας άνθρωπος, τον οποίο οι ακροατές μας δεν θα τολμούσαν να φανταστούν. Πολύ λίγοι γνωρίζουν πώς μοιάζει, πού βρίσκεται ή ακόμα και ποιο είναι το επώνυμό του σήμερα. Αυτός ο άνθρωπος είναι ο Stepan Bandera.
Ο Stepan Bandera είναι σήμερα μια θρυλική μορφή του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των υπόδουλων λαών, όπως ο Αμπντέλ Κριμ. Είναι επίσης ένας από τους πιο επικίνδυνους και ισχυρούς εχθρούς του σοβιετικού ιμπεριαλισμού που ζουν σήμερα, γιατί πίσω του, ως ηγέτη της Οργάνωσης των Ουκρανών Εθνικιστών, στέκονται 40 εκατομμύρια Ουκρανοί. Ο Bandera ενσαρκώνει την επιθυμία τους για εθνική ανεξαρτησία».
Από το 1941, όταν διακήρυξε την ανεξαρτησία της Ουκρανίας μετά την εισβολή των Γερμανών στη Σοβιετική Ένωση, και όταν ο Ουκρανικός Απελευθερωτικός Στρατός (UPA), υπό την ηγεσία του, πήρε τα όπλα, η σοβιετική μυστική υπηρεσία προσπαθούσε να τον συλλάβει. Ωστόσο, μέχρι σήμερα, οι Σοβιετικοί δεν έχουν καταφέρει να τον προσεγγίσουν. Ζει αγνώριστος, σε ένα μυστικό μέρος.
Ο Stepan Bandera γνώρισε το τέλος του πολέμου το 1945 σε ένα γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Η εξέγερση του ουκρανικού λαού το 1941 δεν συμβάδιζε με την ανατολική πολιτική του Χίτλερ. Ο Χίτλερ κάλεσε τον Bandera στο Βερολίνο για πολιτικές συζητήσεις και διέταξε τη σύλληψή του. Παρ’ όλα αυτά, οι υποστηρικτές του Bandera, οι ένδοξοι Μπαντεραίοι, συνέχισαν τον διμέτωπο αγώνα τους — τόσο κατά του Χίτλερ όσο και κατά της Μόσχας. Ο Stepan Bandera παρέμεινε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης τους.
Το 1945, οι Σοβιετικοί διεξήγαγαν ενδελεχή έρευνα για τον Stepan Bandera σε όλη τη Δυτική Ευρώπη. Παρόλο που ο Bandera βρισκόταν σε μια περιοχή που ήταν υπό την επιρροή των Σοβιετικών, δεν αναγνωρίστηκε. Μέχρι σήμερα, οι Σοβιετικοί δεν έχουν καταφέρει να τον εντοπίσουν. Ο Bandera συνεχίζει να ζει, και αυτό μπορεί κάποια μέρα να κοστίσει ακριβά στη Μόσχα. Εδώ και πολύ καιρό, η μεγαλύτερη απειλή για την ενότητα και τη δύναμη της Σοβιετικής Ένωσης είναι η επιθυμία των λαών που έχουν υποδουλωθεί από τη Μόσχα για ανεξαρτησία, ιδίως του ουκρανικού λαού.
Το ουκρανικό ζήτημα ήταν και παραμένει το πιο αδύναμο σημείο της Σοβιετικής Ένωσης, και από εδώ μπορεί να κλονιστεί η ύπαρξη ολόκληρης της σοβιετικής αυτοκρατορίας. Οι ομιλίες του Χρουστσόφ, του Καγκάνοβιτς και άλλων αυτό το καλοκαίρι, με αφορμή την 300η επέτειο της προσάρτησης της Ουκρανίας στη Ρωσία, που κατηγορούν τη Δύση ότι «υποστηρίζει τον ουκρανικό εθνικισμό από ιμπεριαλιστικές προθέσεις», αποδεικνύουν ότι η Μόσχα, παρά τη νίκη της στον πόλεμο και τα πιο βίαια τρομοκρατικά μέτρα στην Ουκρανία, δεν έχει καταφέρει να λύσει πλήρως το ουκρανικό πρόβλημα. Αυτές οι ομιλίες δείχνουν, περισσότερο από κάθε άλλο επιχείρημα, ότι η αντίσταση του ουκρανικού λαού κατά της Μόσχας συνεχίζεται και ενισχύεται.
Ο Stepan Bandera, που κάθεται εδώ μπροστά μου, είναι η κεφαλή, η φιλοδοξία και η συνείδηση της ουκρανικής αντίστασης. Συναντήθηκα με τον Bandera για να του κάνω μερικές ερωτήσεις σχετικά με την οργάνωση, τις μεθόδους και τους στόχους του ουκρανικού απελευθερωτικού κινήματος”.
Hoppe: Θα είχατε την καλοσύνη, κ. Bandera, να εξηγήσετε καταρχάς τι είναι και πώς λειτουργεί η Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών, της οποίας ηγείστε;
Bandera: Η Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών (OUN), η οποία οργανώνει και διεξάγει τον αγώνα του ουκρανικού λαού, αναπτύσσει τη δράση της τόσο στην Ουκρανία όσο και εκτός αυτής, κυρίως στις δυτικές χώρες, όπου έχει εγκατασταθεί η ουκρανική μετανάστευση. Η σύνδεση μεταξύ αυτών των δύο τμημάτων του ουκρανικού απελευθερωτικού κινήματος περνά μέσα από ένα «σιδερένιο φράγμα» και βασίζεται στην αρχή των αγγελιαφόρων.
Ένοπλες ομάδες αγγελιαφόρων, που στρατολογούνται από μέλη της OUN και του Ουκρανικού Επαναστατικού Στρατού (UPA), αποστέλλονται από την Ουκρανία σε ξένες χώρες και αντίστροφα. Διασχίζουν τις διαδρομές τους μέσω μυστικών οδών, οι οποίες είναι γνωστές μόνο στις αρμόδιες αρχές, αλλά συχνά αναγκάζονται να διαρρήξουν με όπλα τα εμπόδια που παρεμβάλλονται μεταξύ των μερών της Οργάνωσης.
Hoppe: Θα μπορούσατε, κ. Bandera, να μας εξηγήσετε με λεπτομέρειες πώς κρατάτε επαφή με τις αντιστασιακές ομάδες σας στην Ουκρανία;
Bandera: Τα μέλη της ομάδας διασύνδεσης λαμβάνουν και μελετούν ολοκληρωμένες προφορικές αναφορές, εξηγήσεις για τη γενική κατάσταση, σημαντικά γεγονότα και τις τάσεις εξέλιξής τους, καθώς και αναφορές για την κατάσταση, τις δραστηριότητες και τα σχέδια των τμημάτων του απελευθερωτικού κινήματος πριν ξεκινήσουν την πορεία τους. Κατά διαστήματα, ηγετικά στελέχη της Οργάνωσης ταξιδεύουν με τις ομάδες συνδέσμων από και προς την Ουκρανία, ενισχύοντας την προσωπική επαφή μεταξύ της ηγεσίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και εκτελώντας ειδικές αποστολές. Αυτά τα ηγετικά μέλη μεταφέρουν τις πιο ολοκληρωμένες προφορικές πληροφορίες.
Εκτός από τις προφορικές αναφορές, οι ομάδες συνδέσμων μεταφέρουν επίσης γραπτή αλληλογραφία και προς τις δύο κατευθύνσεις, όπως διάφορα έγγραφα, εκθέσεις, κρυπτογραφημένες οδηγίες, σημαντικές δημοσιεύσεις σε πρωτότυπα και αντίγραφα, τεύχη περιοδικών εκδόσεων κ.λπ. Λόγω των ακραίων δυσκολιών, η υπηρεσία ταχυμεταφορών και η επικοινωνία δεν μπορούν να πραγματοποιούνται συχνά. Οι βάσεις στις δύο πλευρές απέχουν περισσότερα από χίλια χιλιόμετρα η μία από την άλλη. Αυτή η απόσταση, που περνά μέσα από εδάφη κατεχόμενα από τους Μπολσεβίκους, διασχίζεται από πολυάριθμα και εξελιγμένα εμπόδια για να αποτραπεί η ανεξέλεγκτη διείσδυση.
Δύο ή τρία σύνορα και συνοριακές ζώνες είναι ιδιαίτερα δύσκολο να διασχιστούν, με συρματοπλέγματα, αποψιλωμένες ζώνες, ηλεκτροφόρους φράχτες, ναρκοθετημένα χωράφια, καμουφλαρισμένες κατασκευές, ρουκέτες και μεγάλο αριθμό συνοριακών στρατευμάτων.
Hoppe: Μπορώ να φανταστώ ότι η διατήρηση των δεσμών σας με την Ουκρανία απαιτεί μεγάλες θυσίες.
Bandera: Η διατήρηση των δεσμών μεταξύ της πατρίδας και του εξωτερικού είναι ένα από τα πιο δύσκολα καθήκοντα που πρέπει να εκπληρώσει η Οργάνωση στον επαναστατικό αγώνα και στις αντιστασιακές της δραστηριότητες κατά του μπολσεβικισμού. Για την υπηρεσία αυτή επιλέγονται τα καλύτερα μέλη της Οργάνωσης, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, με τα υψηλότερα ιδεολογικά και ηθικά πρότυπα, τα πιο γενναία και αφοσιωμένα.
Τα μέλη του συνδέσμου εκπαιδεύονται συνολικά και εξοπλίζονται ειδικά. Ωστόσο, παρά την εκπαίδευση και τις προετοιμασίες μας, περίπου οι μισοί από τους συνδέσμους μας χάνουν τη ζωή τους κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, και σε ορισμένες περιπτώσεις οι απώλειες είναι ακόμη μεγαλύτερες. Συμβαίνει ολόκληρες ομάδες από τους καλύτερους αγωνιστές για την ελευθερία, που έχουν εκπαιδευτεί με μεγάλες δυσκολίες και έξοδα, να εξοντώνονται ολοκληρωτικά από τον εχθρό. Παρ’ όλα αυτά, οι δεσμοί που διακόπτονται αποκαθίστανται από νέες ομάδες, και οι κατεστραμμένες οδοί επικοινωνίας αντικαθίστανται με νέες και πιο αποτελεσματικές.
Εκτός από αυτή τη λεγόμενη «ζωντανή» σύνδεση που διατηρείται μέσω των αγγελιαφόρων, το ουκρανικό απελευθερωτικό κίνημα έχει βρει άλλους τρόπους και μέσα για να διατηρεί επαφή μεταξύ των μελών της Οργάνωσης στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Παρά ταύτα, η υπηρεσία των αγγελιοφόρων παραμένει υψίστης σημασίας, καθώς είναι το πιο αξιόπιστο και ολοκληρωμένο μέσο επικοινωνίας.
Τα μηνύματα, τα έγγραφα και οι αναφορές που μεταφέρονται προς και από την Ουκρανία δεν είναι μόνο σημαντικά για το περιεχόμενό τους, αλλά και για την κατανόηση των διαδικασιών που λαμβάνουν χώρα πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Χάρη στις πληροφορίες που λαμβάνουμε σχετικά με τις εξελίξεις στη Σοβιετική Ένωση, οι οποίες παραμένουν κρυφές για τη Δύση, τα μέσα ενημέρωσης της OUN μπορούν να σχολιάζουν σωστά τις επίσημες ειδήσεις της σοβιετικής κυβέρνησης, οι οποίες διαστρεβλώνονται και παρουσιάζονται μονόπλευρα.
Αντίστοιχα, οι ειδήσεις και τα σχόλια που φθάνουν στην Ουκρανία από το εξωτερικό βοηθούν τις ομάδες της OUN στην πατρίδα να κατανοήσουν σωστά τις πολιτικές εξελίξεις στη Δύση και να αντιτεθούν στη ρωσική προπαγάνδα.
Hoppe: Κύριε Bandera, ποια είναι η άποψη των μεγάλων μαζών του ουκρανικού λαού για τον κομμουνισμό και τον ιμπεριαλισμό της Μόσχας;
Bandera: Ο ουκρανικός λαός είναι εξαιρετικά εχθρικός απέναντι στον μπολσεβικισμό, τον κομμουνισμό και το κομμουνιστικό σύστημα και καθεστώς. Αυτή η εχθρική στάση επεκτείνεται επίσης σε κάθε μορφή υποδούλωσης και εκμετάλλευσης της Ουκρανίας από τους Ρώσους ιμπεριαλιστές. Οι μόνες εξαιρέσεις είναι ένας μικρός αριθμός Ουκρανών που έχουν γίνει καιροσκόποι ή υπηρέτες του μπολσεβικικού καθεστώτος.
Η πραγματική έκφραση της στάσης και των προσδοκιών του ουκρανικού λαού είναι ο επαναστατικός, αντιμπολσεβικικός αγώνας του ουκρανικού απελευθερωτικού κινήματος. Οι πλατιές μάζες του ουκρανικού λαού παρέχουν σε αυτό το κίνημα κάθε δυνατή υποστήριξη και ακολουθούν την πολιτική του ηγεσία. Ως αποτέλεσμα, η μπολσεβικική κυβέρνηση αντιμετωπίζει μαζική παθητική αντίσταση και ενεργό σαμποτάζ των σχεδίων και των δράσεών της σε διάφορους τομείς.
Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στους τομείς της εθνικής και πολιτιστικής ζωής, καθώς και στην κοινωνική και οικονομική πολιτική της κυβέρνησης.
Hoppe: Ποιες μεθόδους χρησιμοποιεί η Μόσχα για να διατηρήσει την κυριαρχία της επί των Ουκρανών;
Bandera: Ο τελικός στόχος της μπολσεβικικής πολιτικής είναι να καταστρέψει την ουσία της ταυτότητας του ουκρανικού λαού και να τον πνίξει στη θάλασσα του λεγόμενου σοβιετικού λαού, ή καλύτερα σε μια νέα μορφή ρωσικού ιμπεριαλισμού που αφομοιώνει άλλους λαούς. Με αυτόν τον τρόπο, η Ουκρανία θα μετατραπεί σε μια από τις επαρχίες της Ρωσίας. Ωστόσο, οι Μπολσεβίκοι δεν τολμούν να θέσουν αυτόν τον στόχο ανοιχτά και να κινηθούν απευθείας προς αυτόν. Αντίθετα, αναγκάζονται να καταφύγουν σε συμβιβασμούς και, σε ορισμένες περιπτώσεις, κάνουν ακόμη και υποχωρήσεις.
Η Μόσχα αναγκάζεται να το κάνει αυτό, αφενός λόγω της αδάμαστης στάσης του ουκρανικού λαού στον αγώνα ενάντια στον ρωσικό ιμπεριαλισμό και τον κομμουνισμό, καθώς και λόγω του επαναστατικού αγώνα του ουκρανικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος. Αφετέρου, οφείλεται στο μέγεθος του ουκρανικού λαού και το συνολικό δυναμικό της Ουκρανίας. Οι προσδοκίες του ουκρανικού λαού για ανεξαρτησία δεν κάμφθηκαν από τη Μόσχα, ούτε με τη μαζική εξόντωση κορυφαίων εθνικών προσωπικοτήτων, ούτε με τη φρικτή τρομοκρατία που εξαπέλυσαν οι Σοβιετικοί κατά του ουκρανικού λαού μεταξύ του 1930 και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με τον τεχνητά προκαλούμενο λιμό, τις μαζικές εκτοπίσεις και τις εκτελέσεις.
Τώρα η Μόσχα, εκτός από τα τρομοκρατικά μέτρα που στρέφονται κατά όλων των αντιπάλων του μπολσεβικισμού, προσπαθεί να εφαρμόσει μια νέα τακτική: να μετατοπίσει τις άκαμπτες ουκρανικές εθνικές-κρατικές φιλοδοξίες προς τον δρόμο του σοβιετικού πατριωτισμού. Αυτή η τακτική είναι ιδιαίτερα εμφανής στη σύγχρονη σοβιετική προπαγάνδα, η οποία τον τελευταίο καιρό προβάλλει τον ρόλο της Ουκρανίας ως της δεύτερης μεγαλύτερης σοβιετικής δημοκρατίας, τονίζοντας το μεγαλείο του ουκρανικού λαού και τη σημασία του ουκρανικού πολιτισμού.
Hoppe: Τι πιστεύετε, κ. Bandera, για την υποτέλεια της χερσονήσου της Κριμαίας από τη διοίκηση της Ουκρανικής Σοσιαλιστικής Σοβιετικής Δημοκρατίας μετά το 1945, για τους φετινούς επιδεικτικούς εορτασμούς για την τριακοστή επέτειο της Συνθήκης του Περεγιάσλαβ και για όλες τις άλλες τακτικές που χρησιμοποιεί η Μόσχα εναντίον της Ουκρανίας σήμερα;
Bandera: Η Μόσχα προσπαθεί να πείσει τους Ουκρανούς ότι η Ουκρανία μπορεί να έχει τις καλύτερες ευκαιρίες ανάπτυξης εντός της Σοβιετικής Ένωσης, και ότι μπορεί να ικανοποιήσει τις εθνικές και πολιτικές της φιλοδοξίες, ακόμη και να αναδειχθεί σε κυρίαρχο έθνος. Η σοβιετική προπαγάνδα τονίζει συνεχώς ότι ο «μεγάλος ρωσικός λαός» θέλει να μοιραστεί την κυρίαρχη θέση του με τον «μεγάλο ουκρανικό αδελφικό λαό». Ωστόσο, πίσω από αυτήν την προσπάθεια κρύβεται ο στόχος της Μόσχας να συνδέσει την Ουκρανία με τον σοβιετικό ιμπεριαλισμό, ώστε να την ενθαρρύνει να υποστηρίξει και να επεκτείνει αυτόν τον ιμπεριαλισμό και να εξαρτήσει την τύχη της από την τύχη του.
Τα ύπουλα σχέδια της Μόσχας εναντίον της Ουκρανίας αποκαλύπτονται και με την πρόσφατη επανεγκατάσταση των Ουκρανών, ιδιαίτερα των νέων, σε αραιοκατοικημένες περιοχές της Σοβιετικής Ασίας, με το πρόσχημα της εκμετάλλευσης παρθένων εδαφών. Αυτή η διαδικασία παρουσιάζεται ως εθελοντική, όμως στην πραγματικότητα αποτελεί ένα νέο μέσο εξαναγκαστικής εκδίωξης των λαών και εργαλείο για την εφαρμογή της σοβιετικής εθνικής πολιτικής. Η οικονομική διάσταση αυτών των μέτρων είναι δευτερεύουσα.
Με αυτά τα μέτρα, οι Σοβιετικοί προσπαθούν να μειώσουν τον αριθμό των νέων στην Ουκρανία και να αποδυναμώσουν το πληθυσμιακό δυναμικό της χώρας. Οι Ουκρανοί που εγκαθίστανται στις νέες περιοχές προορίζονται να γίνουν έποικοι που θα είναι εντελώς στο έλεος του σοβιετικού καθεστώτος, ενώ παράλληλα θα εφαρμόζουν την αποικιακή πολιτική και θα αντιμετωπίζουν το μίσος των ντόπιων πληθυσμών.
Αυτή η πολιτική αποσκοπεί στην αποδυνάμωση της εθνικής ενότητας και της αντίστασης στην Ουκρανία, καθώς και στις άλλες χώρες που έχουν κατακτηθεί από τη Μόσχα, ενώ σπέρνει εθνικό μίσος μεταξύ των υποδουλωμένων λαών, όπως μεταξύ των Ουκρανών και των Τουρκομάνων. Παρά τις προσπάθειες της, η μπολσεβίκικη Ρωσία, δεν θα επιτύχει τον στόχο της. Αντίθετα, αυτή η πολιτική θα γυρίσει μπούμερανγκ για τη Ρωσία. Όπως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Σιβηρίας και οι αναγκαστικές εκτοπίσεις δεν κατάφεραν να κάμψουν το πνεύμα των Ουκρανών, έτσι και η νέα τακτική δεν θα καταφέρει να καταστρέψει τη φιλία μεταξύ των λαών που έχουν υποδουλωθεί από τη Μόσχα.
Οι Ουκρανοί δεν τρέφουν μίσος απέναντι στους συμμαχικούς λαούς. Αντιθέτως, επιθυμούν μια φιλική ένωση και έναν κοινό αγώνα όλων των λαών ενάντια στον υποδουλωτή, ενάντια στον μπολσεβικισμό της Μόσχας.
Hoppe: Κύριε Bandera, ποιοι είναι οι πολιτικοί στόχοι της οργάνωσής σας;
Bandera: Ο αντιμπολσεβικικός απελευθερωτικός αγώνας στην Ουκρανία, που διεξάγεται από την εθνική αντίσταση, συνεχίζεται αδιάκοπα για πάνω από 10 χρόνια. Οι βασικοί στόχοι αυτού του αγώνα είναι οι εξής:
- Η κατάργηση της μπολσεβικικής κυριαρχίας.
- Η απόσχιση της Ουκρανίας από την ΕΣΣΔ και η εξάλειψη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας στο σύνολό της.
- Η εξάλειψη του κομμουνισμού, του κομμουνιστικού συστήματος και καθεστώτος.
- Η αποκατάσταση ενός Ανεξάρτητου Ουκρανικού Κράτους εντός των εθνικών εθνογραφικών συνόρων, με ένα δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης που θα εγγυάται δημοκρατικές ελευθερίες σε όλους τους πολίτες της Ουκρανίας σε κάθε τομέα της ζωής, ιδιαίτερα στους πνευματικούς, πολιτιστικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς τομείς.
Hoppe: Θα μπορούσατε, κύριε Bandera, να εξηγήσετε την έννοια του ουκρανικού εθνικισμού με περισσότερες λεπτομέρειες;
Bandera: Ο αντιμπολσεβίκικος απελευθερωτικός αγώνας σήμερα στην Ουκρανία οργανώνεται και καθοδηγείται από την OUN – την Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών. Η έννοια του «Ουκρανού εθνικιστή» και του «εθνικιστικού κινήματος» έχει εντελώς διαφορετική σημασία από τους παρόμοιους όρους στη Δύση. Ο ουκρανικός εθνικισμός δεν έχει καμία σχέση με τον ναζισμό, τον φασισμό ή τον εθνικοσοσιαλισμό. Αντιθέτως, ο ουκρανικός εθνικισμός μάχεται ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον ολοκληρωτισμό, τον ρατσισμό και κάθε είδους δικτατορία ή χρήση βίας.
Ο όρος «Ουκρανός εθνικιστής» είναι συνώνυμος με τον «Ουκρανό πατριώτη», τον άνθρωπο που είναι έτοιμος να αγωνιστεί για την ελευθερία του λαού του και να θυσιάσει τα πάντα γι’ αυτόν, ακόμη και τη ζωή του. Ο ουκρανικός εθνικισμός αντιτάσσεται στον μπολσεβίκικο «διεθνισμό», προωθώντας την ιδέα της ανεξαρτησίας και της ελεύθερης ανάπτυξης κάθε έθνους. Θα πολεμήσουμε ενάντια στις προσπάθειες των Μπολσεβίκων να επιβάλουν τη ρωσική κυριαρχία σε άλλα έθνη και θα αντισταθούμε στον ρωσικό μπολσεβικισμό σε κάθε πτυχή της ζωής, σε όλες του τις μορφές.
Hoppe: Με ποιες μορφές αγωνίζεται σήμερα η Οργάνωση των Ουκρανών Εθνικιστών για την επίτευξη των στόχων της στην Ουκρανία;
Bandera: Ο απελευθερωτικός αγώνας της Ουκρανίας διεξήχθη αρχικά μέσω του ανταρτοπόλεμου από τον Ουκρανικό Απελευθερωτικό Στρατό (UPA), στον οποίο συμμετείχαν πλατιές μάζες του ουκρανικού λαού. Από το 1949, οι στρατιωτικές δραστηριότητες του UPA μειώθηκαν, ωστόσο τα στελέχη του διατηρήθηκαν ως πυρήνας για μελλοντικές επιχειρήσεις. Ο επαναστατικός αντιμπολσεβίκικος αγώνας του ουκρανικού λαού συνεχίζεται σήμερα με τη μορφή πολιτικής αντίστασης.
Το καθήκον του αντάρτικου ήταν και παραμένει να μετατρέπει το κρυφό μίσος για τον ρωσικό-μπολσεβίκικο ιμπεριαλισμό σε ενεργή αντίσταση κατά της Μόσχας, καθώς και να εναντιώνεται στην υποδούλωση των μη ρωσικών λαών που ζουν στη Σοβιετική Ένωση. Ο ουκρανικός απελευθερωτικός αγώνας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του γενικότερου αγώνα όλων των λαών που υποδουλώνονται από τον ρωσικό ιμπεριαλισμό. Για εμάς, ο μπολσεβικισμός είναι απλώς μια άλλη μορφή του παραδοσιακού ρωσικού ιμπεριαλισμού.
Στον αγώνα μας κατά του ρωσικού-μπολσεβίκικου ιμπεριαλισμού, βλέπουμε τους εαυτούς μας ως συμμάχους με όλα τα έθνη που αγαπούν την ελευθερία. Αντισταθήκαμε, αντιστεκόμαστε και θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε στον ρωσικό-μπολσεβίκικο ιμπεριαλισμό στο μέλλον.
Η μετάφραση της Γαλήνης Μασλιούκ.
Συνέντευξη του Stepan Bandera από γερμανικό ραδιοφωνικό σταθμό της Κολωνίας.1954 Stepan Bandera. Audiobook